محل دقیق دفینه در قبر کجاست و چگونه باید به آن دست پیدا کرد؟
هدف بسیاری از جویندگان گنج و دفینه پیدا کردن اشیاء طلایی است و سوالی که برای بسیاری از این عزیزان همیشه بدون پاسخ مانده است این است که محل دقیق دفینه در قبر کجاست و چگونه باید متوجه آن شد. قبل از هخامنشیان (حدود سه هزار سال قبل) ایرانیان از مس و مفرغ و آهن و برنج ، برای تزئینات و همچنین لوازم جنگی استفاده میکردند پس قبوری که منتسب به مهر پرستان ابتدایی و همچنین چند ایزدان باستان است، دارای طلا نیست زیرا در این دوره ها اصلا طلا وجود نداشت. از زمان هخامنشیان به بعد ، طلا وارد گردونه فلزات ایران شد ( البته برخی از باستان شناسان اعتقاد دارند که طلای ایرانی پانصد سال قبل از هخامنشی در ایران وجود داشته ولی در مقیاس بسیار کم ).
محل دقیق دفینه در قبر با توجه به نوع قبور متفاوت است. دربرخی از قبور دفینه را همراه با فرد فوت شده و در اطراف جنازه بدون هیچ تشریفات خاصی دفن می کردند اما در برخی از عبور دفینه را در اتاقک های کوچکی در اطراف اتاق اصلی دفن جنازه قرار می دادند. در برخی از عبور مشاهده شده است که محل قرار گیری دفینه در راهروهای منتهی به اتاق اصلی محل جنازه است و حتی قبل از آن ها مقداری از دفینه اصلی را به عنوان سرمال دفینه قرار می دادند تا از مورد دست برد قرار گرفتن قبر جلوگیری شود.
کدام قبور دارای دفینه هستند؟
از نظر مطالعات باستان شناختي، داده هاي تدفين مردگان و آداب مرتبط با آن، اطلاعات ارزشمندي را در زمينه جنبه هاي غير مادي فرهنگهاي پيش از تاريخ فراهم مي آورد.اعتقاد به روح و روان و زندگی پس از مرگ به اشکال گوناگون در سراسر نقاط و مراکز جهان باستان از جمله ایران وجود داشته است. بررسی آداب و رسوم تدفین یکی از مسائل فرهنگی و اجتماعی در هر جامعهای میباشد و از آنجا که نمودی از باورها و فرهنگ دینی آن جامعه به شمار میآید در شناسایی و بازسازی فرهنگ جوامع باستان از اهمییت ویژهای برخوردار است. معمولا قبور دوره سلوکیان ، اواخر اشکانیان و دوره هخامنشیان دارای بهترین اجناس هستند. در ادوار پس از ساسانی و ورود اسلام به ایران ، دفینه گذاری از قبور و مقابر به مکانهای دیگر منتقل شد ولی قبور ایرانی بطور کامل خالی از هر وسیله ای دفن نمیشدند بلکه میترا پرستی و میتراییوم ها تا چند قرن وجود داشتند و به شیوه باستانی خود تدفین میکردند.
شيوه ها و سنتهاى تدفين مردگان در فلات ايران از آغاز كشاورزى و استقرار دائم در روستاها تحت تأثير باورهاى آيينى و دينى جوامع آن روزگار بوده است.
برخی از قبور به صورت تومولوس تپه هستند و محل دقیق دفینه در قبر های معروف به تومولوس کمی متفاوت است. این نوع از تپه ها در ایران باستان زیاد متداول نبوده و به تعداد بسیار اندکی یافت می شوند از این رو باید توجه داشت که هر تپه ای که در فلات ایران یافت می شود حتی اگر دارای ظاهری متفاوت باشد و احتمال دست ساز بودن آن از روی شکل ظاهری زیاد باشد، احتمال کمی وجود دارد که با یک تومولوس تپه روبرو باشیم. گر در نقطه‌ای از فلات ایران با تپه مشکوکی برخورد کرده و ظن وجود تپه های گنج دار را دارید ابتدا محل مورد نظر را با یک دستگاه ردیاب قوی مورد کاوش قرار داد و سپس تمام تپه را با استفاده از دستگاه فلزیاب تصویری ( اسکنر زمین ) بررسی کرده و از وجود حفره و دالان های زیرزمینی اطمینان حاصل کنید. اگر تپه دارای حفره و راهروهای زیرزمینی نباشد یک تومولوس تپه نیست و کاوش در آنجا صرفاً اتلاف وقت و هزینه می باشد.
فلزیاب مناسب کاوش قبر :
کاوش قبرهای باستانی یکی از شاخه های دفینه یابی در ایران میباشد. تفاوت های فرهنگی ، تاریخی و مذهبی سبب شده است که ساختار قبور در دوره های مختلف متفاوت باشد و برای کاوش هر کدام از آنها ممکن است علاوه بر دستگاه فلزیاب به یک یا چند دستگاه دیگر نیز نیاز داشته باشید که در این پست به آنها پرداخته شده است( با توجه به جنس خاک ایران که سرشار از کانیهای معدنی است و همین عامل سبب ایجاد اختلال در کار دستگاه فلزیاب میشود بهتر است تا از دستگاه های استفاده کنید که حداکثر سازگاری با جنس خاک ایران را داشته باشند تا درصد خطای شما کاهش پیدا کند ).
